Merhaba,
Beni tanıyan arkadaşlarım bilir 2015 temmuzuna kadar Midyat'ta farklı iki köyde ve en sonda ilçe merkezinde bir okulda çalıştım. Midyatı çok sevdim. Tayinim çıktığında herkes ne işin var taa oralara gitmeye dedilerse de vazgeçmedim, dönmedim. Midyat farklı kültürlerin bir arada yaşadığı zengin bir ilçemiz. Tarihi dokusu,taş evleri, taş oymacılığı, kiliseleri, farklı el işleri ve en önemlisi tel kari sanatıyla kültürel farklılığı ile göze çarpar. İlçe girişinde ''Diller, dinler şehri Midyat'' yazar. Arabı, Kürdü, Süryanisi, Türkü bir arada yaşar. İlk oturduğum ev Kürtlerin oturduğu mahalledeydi. Yanlız bir kadın olarak tek başıma hiç bir sıkıntı yaşamadan oturdum. Evlendikten sonra bu kez Arap olan vatandaşlarımızın çoğunlukta olduğu mahalleye taşındım. İki gün önce bombalanan İlçe emniyet müdürlüğüne 200 metre kadar uzak... Midyat'ta Kürt ve Arap komşularım,velilerim oldu. Çok iyi dostluk kurduğum Süryani arkadaşlarım oldu. Midyat'tan bir sürü güzel anılarla döndüm. Döndüm ama aklım hala orada... Ne yazık ki iki gün önce haince saldırdılar masum insanlara. Üç polis arkadaşımız, üç sivilimiz şehit oldu. Velilerim, tanıdığım insanlar, arkadaşlarım yaralı. Ne uğruna? Niçin? Şehit polisler eşimin arkadaşlarıydı. Nefise'nin küçücük kızı kaldı geride... Nefise aslında sınıf öğretmeniymiş,atanamayınca polis olmuş. Türkiye'de hayat böyle işte...Hayaller ve gerçekler nasıl da farklı...Önceki saldırıda da eşi yaralanmıştı. Diğer şehidimiz Şerife.. Hamileymiş... Midyat'tan taşınmadan önce arkadaşlarımıza veda edelim diye çıktığımız gün Şerife ile vedalaştık arabamıza bineceğimiz zaman kulağındaki küpeleri çıkarıp al hatıram olsun demişti, neşe içinde. Ne kadar güler yüzlüydü...O bir çift küpeyi nasıl takarım artık ağlamadan... Evet Şerife'nin hatırası oldu ama çok acı bir hatıra... Midyat artık acı hatıralar mı olacak bana. Daha önce Ercan abiyi şehit verdik.Hala rüyalarıma girer küçük kızı Melis... Melis niçin babasız kaldı? Terörü lanetliyoruz sürekli, bitsin yeter bıktık diyoruz ama bitmiyor... Her gün yeni olan kötü haberler gelmeye devam ediyor...
En acısı da saldırıyı gerçekleştiren aracın benim çalıştığım köyde bomba ile yüklenmesi... Biliyordum o köyde herkesin taraf olduğunu, her evden bir ya da daha çok kişinin dağda olduğunu. Buna rağmen ne ben ne de diğer öğretmen arkadaşlarım hiç birine kalbimizi karartmadık. İşimi layıkıyla yaptım. Bir gün öğrencilerimden bir çoğunun silahlanıp karşıma dikileceğini bile bile...Çocuklar kendileri söylerdi zaten o ukala tavırlarıyla ''hocaa bizim yolumuz belli, boşuna konuşma!!' benimkiler küçükler şimdilik ama yolları belli. Bir gün gelecek sizin benim karşıma çıkacaklar. Bunu düşünmek öylesine içimi acıtıyor ki... Çok üzgünüm. Bizlerin çabaları,çalışmaları umarım işe yarar, beni yanıltırlar. Umarım yanılırım. Umarım artık bu kara günler biter. Bu ülkedeki her vatandaş yaşamayı hak ediyor. Korkusuzca yaşamayı... Artık masum insanlarımız ölmesin. Filler tepişir çimenler ezilir denir ya yeter artık filler kendilerine zarar versin bize değil...!!!!!!!
Ne kadar zor. Biz burdan uzaktan üzülüyoruz. Ama oraları bilen sizler....Duruma çok daha farklı baktığınızdan enimin. Bitsin artık ya...
YanıtlaSilCok zor. Herkese üzülüyoruz ama tanidiğin biri olunca daha bir zor. Mekanlari cennet olsun...
SilBillrcum Her gün bir yeni si içimizi acıtıyor ,tanımıyorum ama sanırım bu gece de İzmir/Buca da bir ailenin yüreğine ateş düşmüş bir arkadaş paylaşmıştı.
YanıtlaSilNiye neden sorularının cevabı yok :(((
Ben bu konu da çok doluyum başlasam sayfalar dolusu yazabilirim.
Basiretsizlere yönetemeyenler her halt olup Ülkesini yönetmeyi beceremeyenlere çözüm bulup terörü bitirmek son derece kolay ama yap mı yor lar....................
Çocuklar boş yere yitip gidiyor:(((
İnsanları Vatan sağ olsun cennette size kapı acaçak, ne mutlu ki şehir ailesisiniz laflarıyla susturuyorlar, herkes sineye çekiyor ya giden evlat kuzum evlat, ne savaşı kimle savaşıyorsun ......................
Offf dedim ya çok doluyum:(((
Söyleyecek öyle çok şey var ki...
SilHiç uğruna genecik canlar gidiyor, ocaklar sönüyor...
Sürüklendik bir ateşin içine Allah hepimize sabır dayanma gücü versin. Kör bir yazgı... Çıkış yolu üretilememesi çok acı.
YanıtlaSilSabır... Allah hepimize sabır versin. Ahhhsöyleyecek öyle cok şey var ki tutuyoruz içimizde... Kral çıplak ama onu fark edecek vatandaş yok, satıldılar bir paket makarnayla bir torba kömüre...
SilÜzgünüz demekten başka bir şey yapamıyoruz o da başka bir üzüntü :(
YanıtlaSilAllah sabır versin diye ailesine ve yakınlarına.
Artık içime,ağlıyorum,şimdi olduğu gibi,mutluluklarımız yaşanmaz oldu.
YanıtlaSilMutluluklarımız hep yarım,biz acı hissetmekten yorulduk.
Fillerde çok oldu artık.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilHaberlere çıkıyorlar bir dakika sürüyor en fazla, sonrası yok. Sabırlar diliyorum.
YanıtlaSilUmarım kısa sürede herşey yoluna girer. Midyat benim için de özel bir yerdir.
YanıtlaSilMidyat güzel bir yer umarım her şey iyi olur
YanıtlaSilCanım Midyatı da Midyat insanını da çok güzel anlatmışsın. Öfkene sonuna kadar katılıyorum. Malesef ülkedeki bu filleri Allaha havale ediyorum tez zamanda cezalarını görsünler inşallah. Sadece Nefise mi, onun gibi ölen polislerin çoğu üniversite mezunu, aslında öğretmen, mühendis ama atanamadıkları için dediğin gibi polis olmuşlar ve kötü acımasız bir son. Çok üzgünüz çok!
YanıtlaSilYüreğimiz yanıyor. Öğrencimizin babası da şehit. Bildim bileli yüzü gülmedi bu toprakların. "dildennagmeler.blogspot.com
YanıtlaSilSevgili Billur, minik oğlunla geçireceğin ilk bayramın kutlu olsun çok uzun yıllarınız bayram tadında şeker gibi damaklarda sevgi huzur tadı bırakarak geçmesi temenisiyle çok öptüm.
YanıtlaSilBillurcum başka yazılarını da bekliyorum. Sevgiler
YanıtlaSilİyi günlerimiz olsun artık...
YanıtlaSilbizde adıyaman kahtada doğu görevindeyiz.Terör konusunda biraz daha sakin bi bölge bizimkisi.Ama herşeye rağmen görülmeye değer yerler.Bloguma beklerim :)
YanıtlaSil