yeniden merhaba diyebilmek

       

            Çok uzun bir aradan sonra yeniden merhaba. Blogumu ve siz blogger 

arkadaşlarımı çok özledim.Bu uzun aranın birçok sebebi vardı. Önce eşimin 

tayininin çıkmasını bekledik. Tabii bu arada ev topladık,yeni şehrimizde ev 

aradık,taşındık derken benim tayin dönemim geldi. Tüm bunlar yaşanırken 

ülkemizin durumunu da hatırlarsınız. Çok üzücü olaylar yaşadık. O dönem

biz hala Mardindeydik, henüz taşınmamıştık, iki arkadaşımız şehit oldu. 

Olayların hepsi çok üzücüydü, sivil ya da görevli şehitlerimize hepimiz 

üzüldük,ağladık ama insanın tanıdığı evine girip çıktığı insan olunca daha 

zormuş. Rahmetli arkadaşımızın kızı Melis hiç aklımdan çıkmıyor, hala göz 

yaşlarımı tutamıyorum. Allah ailelerine yardım etsin..Yoğun yorucu 

yıpratıcı bir  dönem geçirdim. Ama en önemlisi ve en güzeli hiç beklemediğim 

bir haber aldım. Bizim iki kişilik evimize bir bebek geliyormuş:) Nerdeyse üç 

ay boyunca uyudum. Kahvaltıda bile şu lokmam bitsin de yatayım dediğim o 

kadar çok zaman geçti ki... Elimi kolumu kaldıracak halim yoktu. Okulların 

geç açılması sanırım en çok benim işime geldi aksi halde sınıfta uyurdum 

sanırım :))  Uyku dışında bir sıkıntım olmadı ilk dönem. ilk kez ultrasonda 

gördüğümde pek heyecanlanmamıştım, açıkçası hem  beklemediğimden hem 

de ekranda  görünenin bir mercimek gibi bir noktacık oluşu 

heyecanlandırmadı beni,ama ikincisinde hopladığını hareket ettiğini görmek 

beni acayip duygulandırdı. Artık hareket edişini hissedebiliyorum oğlumun, 

tarifi zor bir duygu. Çocuk sahibi olmayı isteyen biri değildim,bu tekmeler 

nasılda fikrimi değiştirdi :)) Umarım sağlıkla kucağıma alacağım günü de 

görebilirim. 

Artık yeni okuluma evime alıştığıma göre blogda yazmaya da 

başlayabilirim, bu uzun arayı hiç sevmedim zaten..

Sevgiyle kalın,hepimize güzel bir hafta diliyorum...